دوکلام

                  نخست از "هستی بخش" که نعمت سلامتی را به من ارزانی کرد وخوشبخت و خوش شانسم آفرید تا از فراورده های دیگران بیشترین بهره را ببرم شاکرم . به قول بهار ( دیگران کاشتند وما خوردم)  دیگران کارکردند ودر جمیع جهات مادی و معنوی امکاناتی برایم فراهم کردند تا ندانسته ها ی رشته ی مورد علاقه ام را بدانم. آرزو مندم همه جوانان مستعد، در هر نقطه ای از میهن عزیزم از موهبت دانستن بهره مند شوند. ازهمسرم "زویا امامی" بازیگرتلویزیون و سینما که درگروه هنری "آناهیتا" با اوآشناشدم، ممنونم که با صبر و بردباری، به نقصان هایم چشم فروبست و دو پسرسالم (آرش و آرمان ) به من هدیه داد که هر دو، هنرتحصیل کرده، و دردریای موسیقی شناورند. چراخوشبخت نباشم که درایرانی به دنیا آمده و زندگی می کنم که مهد نظم و نثرعالم است و هموطن حافظ ،سعدی، مولانا، فردوسی و رودکی ام، وحال از سایه سار درختان تناوری چون : بهار، نیما ، ثالث، کدکنی ، سیمین، سایه ، شاملو؛ کسرایی، دولت آبادی ، درویشیان ، محمود وووبهره ورم .چرا خرسند نباشم که دوستانی داشته ام که برای تدوین این وجیزه ، مشوقم بودند و از هرگونه کمکی دریغ نکردند.وظیفه مندم مراتب سپاس وقدردانی ام را نثاراین دوستان با وفا: عباس و ناصر شیرمحمدی ، فرهاد تجویدی، منصورمیرزابابایی، عماد سالکی و امیرسمامی و نیز شاکر و منت پذیراستادان خود: اکبر زنجانپور، قطب الدین صادقی، بهروز غریب پوربوده،  وآرزومند توفیق روز افزونشان باشم.