عکس بهرام شاکرین

  چاپ شده در روزنامه گزارش روز (پائیز۱۳۷۶) 

از طرح امنیت شغلی اعضای خانه سینما چه خبر؟

از روزهای اول تاسیس شوراهای صنفی خانه سینما ، ضرورت تدوین طرح امنیت شغلی اعضای خانه سینما و حمایت وزارت ارشاد از آن احساس شد. موضوع طرح این بوده که تهیه‌کنندگان ، خانه سینما را همچون کانونی صنفی، متشکل از حرفه‌های مختلف سینما به رسمیت شمرده و برای تولیدات خود از اعضای آن استفاده کنند تا اعضا بیکار نمانند. این موضوع در اکثر کشورهای صاحب سینما، حتی مصر و سوریه که سینمای قوی هم ندارند عمل می‌شود.

نظری هست که می‌گوید سرمایه‌گذاران فیلم می‌گویند ما صاحبان اصلی فیلم هستیم و پولمان را به هر طریقی که دلمان می‌خواهد خرج می کنیم. ما برای تولید فیلمهایمان از هر عنصری که صلاح بدانیم و مقرون به صرفه باشد استفاده می‌کنیم به کسی هم مربوط نیست. اگر ده‌ها نفر از شما در صنف سینما بیکار ماندید به ما ربطی ندارد. البته صورت مساله یعنی اختیار مال خویش را داشتن در نگاه اول صحیح به نظر می‌رسد و هر کس آزاد است هر وطور که میل دارد پولش را خرج کند. باید به آن ها گفت درست است که شما اختیار دارید با پولتان هر کاری بکنید ولی پولی که تبدیل به یک کالای فرهنگی شد و به  نوعی در خدمت تداوم حیات جامعه درآمد، دیگر نمی توان آن رااز بین برد؛ این موضوع مثل این است که کسی درخت های جلوی منزل خودش را بسوزاند و در مقابل اعتراض دیگران بگوید خودم با دست خودم کاشته‌ام و حالا می‌خواهم آن ها را خشک کرده بسوزانم. آیا قانون در مقابلش نخواهد ایستاد؟ آیا نخواهد گفت درست است که شما زحمت کشیده‌اید خرج کرده‌اید؛اما زمانی که درخت به ثمر نشست و دیگران از آن بهره‌مند شدند؛ از مالکیت فردی خارج و به مالکیت جمع درمی‌آید؛ پولی هم که صرف تولید کار هنری و عام المنفعه می‌شود همین طور است.

خوشبختانه این طرح با کوشش معاون سینمایی وزارت ارشاد به تصویب وزیر ارشاد اسلامی رسید و بارقه امیدی دردل همه اعضای خانه سینما درخشیدن گرفت. اینک تهیه کنندگان نیز باید از این پس با توجه به حقوق صنفی همکاران خود اقدام و ازاین طرح استقبال کنند