عکاس خدامی

اس واساس حیات بشر

شماره پنجم خبرنامه انجمن بازیگران خانه تئاتر
 کنش و واکنش ، اس و اساس حیات بشر و از آن جمله زندگی گروهی ، اعم از  اجتماعی ، خانوادگی ، تئاتری و....  نیز انجمنی است . بدین معنی که ، اگر هیئت مدیره ی انجمنی فقط گوینده صرف باشد و جز انعکاس صدای خود را نشنود ، و خیال کند همه چیز در حال درست شدن است ،  به خطا رفته است . از سوی دیگر ،  اگر اعضای انجمنی هر دو سال یک بار در انتخاباتی شرکت کرده ، عده ای را انتخاب کنند و آن ها را به حال خود رها ساخته و پی کار خود بروند ، به امید این که همه ی کارها به دست منتخبین درست خواهد شد ، خوش بینی محض
است . این جدایی از یکدیگر است . در این شرایط ، اگر مدیران چیزی بگویند و یا ترسیم کنند ، و اعضاء چیز دیگری بشنوند و یا ببینند کاملا بدیهی است ، زیرا زندگی آن ها در مدار اساسمند ارتباط دو طرفه جریان ندارد و ارتباط یک طرفه هم بی معنی است . پس درست آن است که هر چه زودتر در مسیر طبیعی ، یعنی خود زندگی قرار گیریم و سعی کنیم به هر طریق ممکن ، این بده بستان صورت گیرد . آنچه هیئت مدیره ترسیم می کند  قطعاً  حاصل گرفتن ، از خود اعضاء است ، در واقع مدیران  گیرنده ، محلل ، و فرستنده هستند و این دور (سیکل) ضروری به وقوع نمی پیوندد مگر این که پیوند و ارتباطی اصولی ، بین آن ها برقرار شده باشد . یکی از وسایل این ارتباط ، نشریه انجمن است . گشودن باب گفت و گو با اعضاء در دو ستون "بازیساز" نتیجه ی ضرور این دریافت بوده است . اما متاسفانه ، گفت و گو با ششصد عضو ، آن هم در دو ستون یک نشریه داخلی چهار صفحه ای که در ماه فقط یک بار نشر می یابد ، امکان پذیر نیست . و ای چه بسا که برای نوبت هر عضو ، نیاز به چند سال انتظار باشد ! بنابراین یک راه بیشتر باقی نیست و آن همانا ، زندگی خلاقه از راه انجام بی برو برگرد "بده بستان" فکری اعضاء و مدیران به وسیله ی نشریه است .
پس قلم به دست گیریم و نسبت به آن چه که دیده و یا شنیده ایم ، واکنش مکتوب نشان داده ، با هیئت مدیره ی خود ارتباط  برقرار کنیم . یا بهتر بگوییم ، با آن ها "زندگی کنیم"