شب هشتم اجرای ترور

موقع اومدن به تئاتر, توی مترو موبایل زنگ زد. سر و صدا زیاد بود. خبرنگاری از آنسو خود را معرفی کرد:

- من منصوری ام خبرنگار... ( صداشو نشنیدم.نفهمیدم خبرنگار کدوم روزنامه یا خبرگزاری بود ولی شنیدم که):

"نظر شما در باره مشکلی که بین مدیریت تئاتر شهر و کارگردان شما پیش آمده چیه ؟ به نظر شما کار به کجا خواهد کشید؟ آیا همون طور که اعلام شده و درخبرگزاری ها درج شده  از روز جمعه اجرا نخواهید داشت و امشب شب آخر اجرای شما خواهد بود یا قضیه حل خواهد شد؟" گفتم:

- هردو این عزیزان, هم مدیر تئاتر شهر بازیگر خوب تئاتر است در ضمن کارگردانی هم کرده است. و هم کارگردان ما خودش بازیگرخوب تئاتر است . هردو هنرمندند و حساس و شکننده. ناملایمات توان تحمل آنها را نحیف کرده . مشکلات عدیده, تاب و توان آنها را گرفته و کار شان را به اینجا کشانده.اما از آنجا که هردو هنر مند و درد آشناهستند, من مطمئن هستم که مسکلشان را حل می کنند و زحمت یکساله نویسنده وکارگردان ما و مرارت نود روز وهرروز هشت ساعت کار عوامل اجرایی را به باد فنا نخواهند داد.کمی حوصله به خرج دهیم خواهیم دید که مناسبات به حالت عادی در خواهد آمد و نمایش ادامه خواهد یافت. این نظر من است.

در این یکی دو روز, هر کس که فهمیده بود من در این نمایش بازی می کنم به من که می رسید اول می پرسید موضوع چیه یعنی اجرا قطع میشه؟ و من می گفتم چیز مهمی نیست. یه مشکل کاری است که  پیش آمده و حل خواهد شد. خود دوستان بازیگرهم به هم می رسیدند, همین سوال از ازهم می پرسیدند. ولی کسی جواب روشنی نداشت که بدهد.

توی اتاق استراحت ولباس خودمان موبایل زنگ زد. ایرج راد بود. او که از علاقه مندان نعیمی و کار های اوست, عین همان سوالات را از من پرسید. مختصری توضیح دادم  او گفت: بیام با هاشون حرف بزنم؟ گفتم: بله خواهش می کنم بیا خیلی خوبه. شهرام کرمی مهربان هم اینجاست. و از دیروز دارد تلاش خودش را برای آشتی دادن آنها می کند. حتما حضور شما موثر خواهد بود.

تو اتاق عمونقی اینا جمع بودیم. مهدی میامی و خانمش هم بودن. حمید قرار بود با بعضی از دوستان تمرین اضافه بکنه و مشکلاتشون رو گوشزد کنه. اما به نظر می رسید که منصرف شده چون اوهم  آمد و به جمع پیوست. پنج دقیقه نشد که راد هم رسید. صندلی تو اتاق کم بود. من پاشدم صندلی ام را به راد دادم و خودم بیرون رفتم که او بتواند راحت تر با حمید صحبت کند. نمی دانم بین آنها چه گفت و گویی شد.

خوشحال بودم که امروز یک ربع زود رسیدم. اما وقتی وارد سالن شدم . حمید و مهدی و منصوره نشسته بودن. تو دلم گفتم: خیط شدی؟ از همه بازیگران زود تر رسیده !! هرکس می رسید سلام می داد تنگ بغلش می کرد و یک ماچ آبدار از او می کرد. این کارش خیلی قشنگ بود. انرژی خوبی به بچه ها می داد.اثری از دعوا و خشونت در چهره و رفتارش نبود.

 با مهدی قدری از دلنوشته های من تعریف کردند وتشویقم کردند که ادامه بدهم. گفتم سیاه مشقه برای اینکه دستم خشک نشه می نویسم. ولی اگه بتونم یه قصد دیگه ای هم دارم و اون اینه که ریز وقایع رو مثل تاریخ تئاتر بنویسم. صد سال دیگه  که قطعا مناسبات این شکلی نخواهد بود, خونده بشه  می فهمند که در این راه بر ما چه گذشته و ما از چه  پستی و بلندی ها وخار مغیلانی طی طریق کردیم. مثلا شیراندامی وقتی صحبت می کنه کلی خاطره از اجرا هاش داره اما اونا را ننوشته که اگه بنویسه چقدر می تونه برای کسایی که می خوان راه او رو برن خوندنی و سودمند باشه. به نظر من  تنها جمع کردن بروشور اجرا ها, تاریخ تئاترنیست. تاریخ واقعی تئاتر اینه که هر دست اندرکارتئاتری مناسبات خودش رو با  اطرافیانش در ارتباط با تئاتر و نمایش و مدیریت و شرایط وغیره بنویسه .

سالن لبالب از تماشاگر بود. کناره های بالکن ایستاده و روز پله ها نشسته بودند. از چند شهرستان هم آمده بودند. تماشاگرآن با حالی هم بودند خوب ارتباط بر قرار می کردند. تن داده بود به نمایش . خودشان حظ می کرد و ما را شارژ . اجرای محشری بود. همه گرم بودیم.  من هم مثل دیروزم نبودم اما بد هم نبودم. یه حال دیگه ای داشتم که روز های پیش نداشتم. نمی تونم بگم چه حالی. همه چیز همون طوری بود که دیشب اجرا کردم ولی حالم مثل دیشب نبود.کمتر از کارم لذت بردم. باید بگم دیشب را بیشتر دوست داشتم. ولی بهش فکرنکردم و نمی کنم که اونو تکرار کنم. فقط به الان زندگی بازی فکر می کنم. الان دارم چی می گم , چرا می گم, و تاثیر گفتنم را در پارتنرم ببینم. گوش می کنه؟ منو می بینه؟ تاثیرگذاشتم روش یانه؟

شهرام کرمی نشسته بود تو راهرو داشت چایی می خورد . پرسیدم حل شد؟ گفت: آره به امید خدا حل میشه نگران نباشید. کمی خیالم راحت شد.تو رورانس حمید یک لیست تشکر از مدعوین مهم داده بود که بهزاد بخونه . بهزاد هم خوند و آخرسر هم گفت با معذرت از کارگردان مون ما از یکشنبه  تا آخر دی اجرا خواهیم رفت. تشویق تماشاگران اوج گرفت. نفهمیدیم از خودش گفت و یا دستور نعیمی را اجرا کرد؟

شب ساعت دوازده , علیاری یک اس ام اس فرستاد که جمعه اجرا نداریم. از یکشنبه چیزی نگفت !!